Me Scan: Wat is dat nu precies?

OK, ’t is misschien wel eens tijd om persoonlijk het één enander uit de doeken te doen. Ik kan er mijn mond niet over houden, die Me Scan.

Ik vertel daar graag over, te pas én te onpas merk ik.  

Mogelijk moet ik wat leren doseren in het alledaags toepassenvan de inzichten van deze scan maar vandaag dus nog eventjes niet! Ik deel vandaag mijn eigen scan met jullie… eens even ‘onder de motorkap’ kijken…  

Twee jaar geleden deed ik mijn eerste Me Scan… daar roldeeen mooi profieltje uit… een hoop gekleurde vakjes waar ik niets van begreep.

Tot collega’s daar wat verheldering in brachten. Ondertussen is het werken en leven met deze scan al op zoveel vlakken zo verrijkend geweest… 

Jaren geleden volgde ik een traject loopbaanbegeleiding.Heel boeiend vond ik dat… een keertje helder zicht krijgen op wie ik was, wat ik wilde en welke stappen ik daarin mocht zetten. Uit dat traject ontstond een CV en bovenaan dat CV stonden mijn eerste twee belangrijkste eigenschappen: Analytisch en Plannend-Organiserend. Helemaal ‘ik’, helemaal waarheidsgetrouw…

dàcht ik! 

Groot was de verrassing toen tweejaar geleden mijn Me Scan werd onthuld: Jazeker, plannen kan ze, die Herlinde…

en een potje analyseren ook… maar het bleek geen natuurlijke kracht te zijn…

wel een aangeleerde. 

Subtiel verschil want eennatuurlijke analyticus die blijft mooi evenwichtig in al dat geanalyseer… maar

een ‘rooike’ zoals ik… die lijkt dat goed te kunnen maar onder stress blijft die niet overeind. Dan durven die analyses van mij alle kanten uit te slaan, wat minder genuanceerd te zijn. Analyseren wordt bij mij dan, excuses voor ’t brutale woord, mierenneuken. Ik bijt me dan gelijk een pitbull vast in details en verlies elk overzicht. 

Jawel, even een opdoffertje…kleine identiteitscrisis… omdat ik me echt al jaren identificeerde met dat stuk in mij. Opdoffer aanvankelijk, maar al gauw maakte dat plaats voor een enorme opluchting… ik hoef dat dus niet tezijn! Er zijn andere kwaliteiten die veel beter bij mij passen, waarin ik wél overeind blijf en die me niet zo moe maken.  

Ik leerde mezelf opnieuw kennenals ‘Mensgerichte Verbinder’ … open voor en naar de wereld, open voor het anders-zijn van de ander, graag in verbinding met anderen… En ik begreep ineens waarom ik zo ongelooflijk goed op mijn plaats ben in de job die ik doe…

dagelijks màg ik in verbinding gaan met anderen, open zijn in alle kwetsbaarheid, maar ook de kwetsbaarheid van die ander mogen ontvangen…cadeauke noem ik dat! 

Ik herkende me ook in de‘Visionaire Realist’… degene die in een oogwenk de mogelijkheden ziet, degene die kan dromen, die kan zien hoe iets zou kunnen zijn… possibilities! En die weet hoe dat concreet te maken. Echter, ook daar weer een addertje onder ’t gras… ik kan dat oh zo goed en doe dat oh zo graag… àls dat in relatie tot die ander is. 

Want Herlinde had op dat momentgeen flauw benul waar ze zélf naar toe wilde, welke de mogelijkheden waren, hoe ze dat concreet kon maken. En dus bewoog er ook niet veel… leven ging zijn gangetje, klanten kwamen en gingen, kindertjes werden groot en Herlinde deed dat wat voor haar neus lag. Zo wordt groei een beetje bemoeilijkt natuurlijk. En omdat ‘go with the flow’ zo’n hip en populair concept is, viel mijn gebrek aan daadkracht niet eens op… dat oogde vooral erg zen. Maar ik voelde het wel knagen…

Potentieel werd niet ten volle geleefd. En Ongeleefd Potentieel, hoe ziet dat eruit?

Dat ziet er loom uit, moe, prikkelbaar soms (nee, niet soms!!!), ook wel extreem hulpvaardig en bereid naar geliefden. 

Ik ga niet liegen… groeien, da’seen werk van elke dag. Ik heb veel inzichten uit mijn Me Scan gehaald maar dat verandert niet plots mijn ingesleten gewoonten. Ik heb (jammer genoeg) niet plots het Licht gezien… maar wel lichtpuntjes, opflakkeringen van helderheid.

Ik zie sneller wanneer ik op punt sta te reageren vanuit mijn gevoeligheden en ik begrijp beter hoe ik kan schakelen naar mijn natuurlijke talenten.  

Dat vraagt om keuze, elke dag.Dat vraagt helderheid van geest, rust in die geest… en dat lukt soms… en soms

ook niet… We’re only human after all