Over seizoenen, menstruatie en happen naar adem

Nee, hij is nog niet begonnen, de winter… en toch ontwaakteik eergisteren uit mijn winter… mijn cyclus-winter dan wel te verstaan. 

Mogelijk zegt jou dat niets, cycluswinter, mij ook niet totenkele jaren geleden. Cycluswinter staat in feite voor de menstruatieweek. En

ja, als daar een winter is, dan uiteraard ook een lente, zomer en herfst. Toen

ik enkele jaren geleden kennis maakte met ‘Het Cyclusbewustzijn’ was dat een

ware gamechanger. Zoveel puzzelstukjes vielen op zijn plaats. Ik leerde meer

over mezelf als mens, vrouw, moeder, (seksuele) partner dan alle cursussen die

ik ooit volgde.  

En omdat ik eergisteren dus uit die winter kwam, boven waterkwam alsof ik naar adem hàpte na een (te) lange tocht onder water, dacht ik:

dit is echt wel de moeite waard om te delen aan die vele vrouwen én mannen uit

mijn omgeving. Want zeg nu zelf… wie kent daar wat van? 

Een les in cyclusbewustzijn: 

Een vrouwencyclus bestaat uit ongeveer vier weken die wevoor ’t gemak vergelijken met de vier seizoenen.  

Week 1: Winter. Start bij de menstruatie. Jouw lichaam laatlos, zuivert zichzelf van opgeslagen bloed en opgeslagen energie. Je mind en

emoties doen dat ook. Je keert wat meer naar binnen, doch jouw voelsprieten

staan erg gevoelig afgestemd. Je voelt duidelijker en onderscheidt duidelijker

wat klopt en wat klopt niet. Wat moet anders. Waar mis ik iets en waarvan

doe/heb ik te veel? De tijd van de grote evaluatie en uitzuivering. Je voélt

het en je wéét het! Daarvoor heb je veel energie nodig, energie die dus niet

beschikbaar is voor de grote hectiek van jouw buitenwereld. Je wilt naar binnen

keren, je lichaam vraagt (schreeuwt soms) om vertraging. En schreeuwen, dat kan

er zo uitzien: krampen, lage rugpijn, prikkelbaarheid, extreme vermoeidheid. De

winter, die beschouw ik als de voorbereiding die je treft vooraleer je de

vergadering binnen stapt. Die voorbereiding gebeurt in stilte, afgezonderd waarin

je een overzicht opstelt van alle punten die besproken mogen worden en waar

verandering wenselijk is. Wie jou tijdens dat moment 7X onderbreekt, die is de

klos, nietwaar?  

Zo ervaar ik dat ook tijdens mijn winter, mijnevaluatiemoment bij uitstek. Klinkt veel optimistischer dan dat ik het in feite

ervaar. In daily life ziet dat er als volgt uit. Twijfel over alles: mijn baan,

mijn huwelijk, mijn moederschap. Nultolerantie ten aanzien van de koffietassen

die op het afwasmachine staan in plaats van erin. Nultolerantie ten aanzien van

boekentassen op de vloer. Nultolerantie naar mezelf, kwaadheid omdat ik

onvoldoende doe, te weinig actie onderneem terwijl mijn lichaam zegt (of

schreeuwt): nu niet!  

Lezer, ik realiseer me maar heel goed dat ik met hetschrijven hiervan enigszins wat twijfel zaai betreffende mijn eigen mentale

gezondheidstoestand. Maar is dat niet exact wat wij, vrouwen en mannen, doen

ten aanzien van deze fase die elke maand terugkeert!? De week van de grote

schoonmaak, de grote evaluatie, doe ik vaak zélf af als humeurig, wispelturig,

onstandvastig. Terwijl het keer op keer de week is van evaluatie,

kaf-van-het-koren-scheiden, JA aan het ene en NEE aan het andere, duidelijkheid

over wat juist is en wat niet (meer). Als ik er de ruimte voor maak! 

Week 2. Lente. Ik kom boven water, hap naar adem. Mijnenergie neemt toe, mijn aandacht begint zich terug naar buiten te richten, mijn

man komt terug in mijn vizier, ik begin nieuwe plannen te smeden (gebaseerd op

die evaluatie van de week ervoor uiteraard) 

Week 3. Zomer. Ovulatie. Ik bruis, mijn energie is naarbuiten gericht. Ik ben me bijzonder bewust van mijn lichaam, mijn noden,

verlangens. Ik heb energie en zie de mogelijkheden. Ik kan verschillende

balletjes in de lucht houden en dat doe ik ook nog mét de glimlach. Mijn

lichaam is wakker, dat is heel fijn, zeker sinds ik 23 jaar gelden de keuze

maakte om geen pil meer te nemen. Ik heb een cyclus en ik kan die ook ‘lezen’.

Ik zie, voel en herken de terugkomende bewegingen omdat er geen hormonen meer zijn

die dat ritme camoufleren. Ovulatie, dat staat gemarkeerd in mijn agenda. Dat

doe ik zodat ik zéker niet over ’t hoofd zou zien dat dit een bijzonder

boeiende week is voor de Liefde. Dat doe ik zodat ik in die week de avonden

niet propvol plan. Jawel, ik weet het, ik klap weer uit de biecht maar na 46

jaar heb ik het zo gehàd met al die vormen van inperking en schaamte als het

over mijn lichamelijkheid, vrouwelijkheid en seksualiteit gaat. Ik als vrouw

ben een cyclisch wezen, met een lijf dat elke dag spreekt. Ik heb de keuze,

luister ik of luister ik niet. Maak ik er ruimte voor, volg ik dat ritme of

jaag ik door op één lineaire rechte lijn… door door door. 

Week 4: Herfst. De energie neemt langzaam terug af. Ik laathier en daar wat blaadjes vallen, taken en opdrachten die heel eventjes minder

prioriteit krijgen. Ik creëer wat meer stilte en meditatie. Zo ziet herfst

eruit wanneer ik bewust en respectvol met deze fase omga.  

In daily life wil dat wel eens anders zijn. Dan vergeet ikdat ik in de fase-van-mindere-energie zit, dan vergeet ik dat ik moet

vertragen. Dan word ik boos op mezelf omdat ik weer zo moe ben en absoluut niet

productief uit de hoek kom. Dan is meestal ook de ander de fout van mijn

irritaties. Herfst wordt dan steevast afgesloten met een emotionele uitbarsting

om ’s anderendaags vast te stellen ‘Oh jee, ’t is alweer winter!’ Mijn volgende

bloeding is dan gestart en ik begrijp ineens waar die uitbarsting van de dag

ervoor vandaan komt. Dàt is dan het moment waarop ik tegen mezelf zeg: ‘Aerts,

stop, vertraag, uw lijf heeft aandacht nodig’ 

Lezers, ik neem hier uitvoerig de tijd voor om dit eens uitte schrijven. Omdat ik weet dat zoveel vrouwen zo weinig stil staan bij deze

seizoenen. Dat is heel logisch. Anticonceptie spelen hierin een heel grote rol.

En meisjes die aan anticonceptie beginnen, hebben daar uiteraard zeer goede

redenen voor maar hebben tegelijk nooit de kans gehad om kennis te maken met

dat natuurlijke ritme. Jongens en mannen worden voornamelijk omringd door

vrouwen die geen notie hebben van dat ritme. Dus wie kan het dan snappen,

begrijpen laat staan waarderen of respecteren. 

En als ik de lijn verder trek naar mijn praktijk. Dan zie ikzoveel vrouwen worstelen met uitputting, (seksuele) ongevoeligheid, struggle

met eigen kwaadheid, moeite met begrenzing, … En veel daarvan kan dan geplaatst

worden in een verstoord cyclusbewustzijn. En dat begint met: neem jij jouw

eigen gevoel, emoties, uitbarstingen serieus? Of denk jij ‘’t is weer de tijd

van de maand zeker?’ 

Ik leer nog elke dag om de vertaalslag te maken: 

- Vermoeidheid = nood aan vertraging 

- Uitbarsting = ik voel nu duidelijk wat wél enwat niet (meer) 

- Ovulatie = tijd om kindjes te maken… of te doenalsof 😊, ’t is speeltijd! 

- Winter = maandelijkse evaluatieperiode = meerstilte inlassen 

Hoe lager hoe meer verweef ik dat cyclusbewustzijn in mijndagelijkse leven en dat wens ik iedere vrouw toe… en mannen: hou de kalender in de gaten! 

Tot slot deel ik nog graag met jullie waar ik zelf demosterd vandaan haalde: 

‘Wild Power’ van Alexandra Pope en Sjanie Hugo Wurlitzer(Red School) https://www.redschool.net/ 

Carole Verbeeck, seksuologisch lichaamswerk http://www.caroleverbeeck.com/wp01/ En ben jij er klaar voor om dit deel van jezelfte verkennen? Bel gerust! 0494 64 21 55 of www.gavoorgroei.be